پنج عامل بزرگ شخصیت در پریشانی روانشناختی جمعیت بهبودیافته ازکرونا: نقش تعدیلکننده جنسیت
الموضوعات : Psychology
مائده احدی
1
,
جعفر حسنی
2
,
مهدی اکبری
3
1 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: شخصیت, پریشانی روانشناختی, کرونا, جنسیت,
ملخص المقالة :
شیوع جهانی و بیسابقهی بیماری COVID-19 همراه با افزایش پریشانی روانشناختی در افراد، تهدیدی جدی بر سلامت عمومی محسوب میشود. بررسی مدل ساختاری عوامل روانشناختی مرتبط با COVID-19، همچنین نپرداختن پژوهشهای پیشین به این موضوع به شیوه حاضر در این مطالعه اهمیت بسزایی دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی مدلیابی معادلات ساختاری و نقش تعدیلکنندگی جنسیت در رابطهی پنج عامل بزرگ شخصیت و پریشانی روانشناختی در بهبودیافتگان بستری بیماری COVID-19 (تعداد=705 نفر؛ دامنه سنی 25-80سال، زنان=20%/63 ، میانگین سنی=32/41، انحراف استاندارد=05/11) به شیوه نمونه گیری داوطلبانی و اینترنتی صورت گرفت. ابزارهای مورداستفاده، پرسشنامه پنج عامل شخصیت_فرم کوتاه (BFI-S) و مقیاس پریشانی روانشناختی (K10) بود. از نرمافزار R بهمنظور تحلیل دادهها استفاده شد. گشودگی در زنان باعث بالا رفتن پریشانی ولی در مردان باعث کاهش پریشانی شده است و اثر گشودگی روی پریشانی در دو گروه مردان و زنان ازنظر آماری اختلاف معنیداری داشته (002/0=P)، همچنین برونگرایی در مردان با کاهش پریشانی همراه بوده است (000/0= P)، بنابراین، جنسیت تعدیلگر این روابط میباشد. این نتایج با تبیین فرایند ابتلا به پریشانی روانشناختی با درنظرگرفتن عوامل شخصیتی و نقش کلیدی جنسیت بهعنوان تعدیلگر و لزوم توجه به رویکردهای مداخلهای باهدف کاهش اثرات پریشانی روانشناختی به ادبیات پژوهشی میافزاید.