تعهد اجتماعی در مسوولیت پذیری مدنی با وجود اسباب مجمل
الموضوعات : Ethics and Islamic Educationسیف الله گلیجانی مقدم 1 , اسدالله لطفی 2 , محمود قیوم زاده 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، خمین
2 - دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین
3 - دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه
الکلمات المفتاحية: فقه, مسئولیت مدنی, سبب مجمل, رابطه سببیت,
ملخص المقالة :
براي صدور حكم به جبران خسارت، احراز رابطه سببيت الزامي است و اگر اين رابطه احراز نگردد، صدور حكم به جبران خسارت و مسئول دانستن يك يا چند شخص ممكن نمي باشد. مقتضيات ناشي از اين قاعدة اثباتي، مانع درون حقوقي بر سر راه جبران خسارت شناخته مي شود. رابطه سببيت، به صورتهاي گوناگون قابل فرض است ؛ به اين معني كه در زيان حاصله، يا عامل واحد دخالت داشته و يا عوامل متعدد و در صورت تعدد عوامل، يا همه به صورت مباشر در ايجاد ضرر مشاركت داشته اند، يا همه به صورت سبب دخيل بوده اند و يا بعضي به صورت سبب و بعضي، به صورت مباشر در ايجاد ضرر نقش داشته اند. نظامهاي حقوقي براي حل مسئله مورد نظر، روشها و راه حل هاي گوناگونی را بر ای صدور حکم و نحوه جبران خسارت به زیان دیده ، ارائه نموده اند و فقه اسلامی ، هم در زمینه دیدگاه های قابل توجهی دارد كه در نوشته پیش رو به بررسي اين دیدگاهها پرداخته مي شود.