طرح و نقد «سیاست به رسمیت شناختن حقوق اقلیت‌ها» در مکتب اجتماع‌گرایی با تأکید بر آثار «چارلز تیلور»
الموضوعات : Research in Theoritical Politics
1 - دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی، دانشگاه امام صادق، ایران
2 - دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه امام صادق، ایران
الکلمات المفتاحية: سیاست شناسایی, چندفرهنگ¬گرایی, لیبرالیسم, هویت و اجتماع¬گرایان. ,
ملخص المقالة :
یکی از معضلات اخیر دولت‌های مدرن، «حقوق اقلیت‌ها»ست که اندیشمندان سیاسی نیز در دهه‌های اخیر توجه ویژه‌ای به آن نموده‌اند. این امر، دو دلیل دارد؛ نخست اینکه حقوق اولیه لیبرالی که از عصر روشنگری رفتهرفته سامان یافته است، پاسخگوی تقاضاهای گروه‌های جدید نیست؛ دوم آنکه نظریههای شهروندی که پس از جنگ جهانی دوم مطرح شده نیز ناتوان از حل این معضلات در لیبرال دموکراسی‌هاست. ظهور نظریههای چندفرهنگ‌گرایی لیبرال، نتیجه همین چالش‌هاست. «چارلز تیلور»، فیلسوف بزرگ اجتماع‌گرا به نقد نظریههای چندفرهنگ‌گرایی لیبرال پرداخته است. او معتقد است که می‌شود اهدف جمعی را در یک اجتماع پیش برد و همزمان اصول اولیه لیبرالی که شامل حقوق و آزادی‌های اولیه فردی است، صدمه‌ای نبیند. تأکید تیلور بر «عدم همگون‌سازی» و «ایجاد معیار برای شناسایی حقوق» است، تا به دور از «ترحم»، حقوق اقلیت‌ها به رسمیت شناخته شود. اما دیدگاه تیلور نیز دچار چند نقص بزرگ است که عبارتند از: توجه به اقلیت‌های متمرکز جغرافیایی و عدم توضیحی برای اقلیت‌های غیر متمرکز، عدم ارائه معیار مناسب برای تمییز حقوق بنیادین از غیر بنیادین و مهم‌تر از همه آنکه اقلیت‌های ملی به دنبال «ارزشمندی برابر» نیستند، بلکه آنان به دنبال «جایگاه برابر»ند.