صورت‌بندی مطالعات همگرایی اجتماعی طی سه دهه گذشته
الموضوعات : Special
پرویز سالاری سردری
1
,
اباذر اشتری مهرجردی
2
,
اکبر اشرفی
3
1 - دانشجوی دکتری رشته جامعه شناسی گرایش سیاسی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
2 - استادیار گروه علم و فناوری، پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: همگرایی اجتماعی, فراتحلیل, سرمایه اجتماعی, واگرایی قومی و مذهبی, همگرایی قومی و مذهبی,
ملخص المقالة :
همگرایی اجتماعی به موقعیت یک فرد در توپوگرافی اجتماعی و تواناییها و فرصتهای فرد برای به کارگیری آن قابلیتها مرتبط است. همچنین، در نظر گرفتن موقعیت یا موقعیتی که فرد در توپوگرافی اجتماعی به خود نسبت می‌دهد و اینکه چگونه خود را در بافت اجتماعی درک می‌کند، بسیار مهم است. متغیر همگرایی اجتماعی شامل احساس تعلق و حمایت اجتماعی درک شده است. هدف این مقاله شناخت همگرايي اجتماعي و عوامل موثر بر آن است که با وجود حجم کثيري از مقاله‌ها، کتب و نوشته‌ها درباره سياستگذاري و مديريت قومي در ايران، تاکنون تحليل کلي بر اين پژوهش‌ها صورت نگرفته است. بر همین اساس روش مقاله، فراتحلیل-کمی است. هدف این روش، انسجام‌بخشی، مرور نظام‌مند و یکدست‌سازی مطالعات صورت گرفته در یک حوزه معین پژوهشی است. جامعه آماری آن 46 پژوهش که 37 نمونه سند پژوهشی باهدف ترکیب و شناسایی میزان تأثیر آن انتخاب شدند.
تجزیه و تحلیل دادها در قالب شاخص همگرایی اجتماعی و 9 بعد نشان داد، متغیرهای دارای تأثیر معنی‌دار شامل دینداری و انسجام ملی، -مناسبات قومی و امنیت ملی، -عوامل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و تاریخی، -سرمایه اجتماعی، -واگرایی قومی و مذهبی، -وضعیت گردشگری، -هویت جمعی، وحدت ملی و متغیرهای فاقد تأثیر معنی‌دار شامل وضعیت طرد اجتماعی زنان و موانع همگرایی، -مباحث نظری همگرایی بوده است