سیاست نادرشاه افشار در قبال اقلیتهای دینی عصر خود
الموضوعات : Islamic theology
فاطمه سادات علینقی مداح
1
,
رضا شعبانی‌صمغ‌آبادی
2
,
سینا فروزش
3
1 - دانشجوی دکتری گروه تاریخ اسلام، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادگروه تاریخ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه تاریخ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: نادرشاه افشار, اقلیتهای دینی, آزادی‌های نسبی, عملکرد سیاسی. ,
ملخص المقالة :
در دوره کوتاه حکومت نادرشاه افشار، اقلیتهای دینی در آزادی نسبی به سر می‌بردند، و همان‌که الزامات مالی و قشونی دولت نادری را می‌پذیرفتند و خالصانه دستورهای خانِ حاکم را بر عهده می‌گرفتند، رضایت اورا جلب می‌نمودند. سرکشی از دستورهای حکومتی البته قابل درک و باور نبود و از ابتدا تا پایان کار، فرامین دنیائی نادری مجری بود. به عبارت دیگر تفتیش عقاید معنی نداشت و همِّ امور، اجرای اوامر دولتی تلقی می‌شد. از این رهگذر در مقاله پیش‌رو عملکرد سیاسی و دینی نادرشاه افشار در قبال اقلیتهای دینیعصر وی مورد واکاوی و باز‌بینی قرار گرفته است. سوال اصلی مقاله این است که نگاه نادرشاه به مبانی اعتقادی جوامع متفکر میهنش چگونه بوده است؟ وهمچنین اقدامات حاکمیت عصر، برای حمایت از دیگر اندیشان سرزمین وسیع الفضای ایران چه بوده است؟ فرضیه پژوهش پیش‌رو نیزبدین قرار است که دولت نادری به مبانی اعتقادی مردم و مملکت به چشم عطوفت می‌نگریسته است، واشتغال ذهنی نادرشاه به رفع فتنه‌های داخلی و شکست قدرت‌های بیگانه‌ی روس و عثمانی متوجه بوده است و این که ایرانی آباد و بلامنازع برای او و دیگر هموطنان کشور باقی بماند؛ بنابر‌این تمامی هم و غمِّ دستگاه حکومتی به امور نظامی و معیشتی و کسب درآمدهای ضروری ملکداری متوجه بوده است و مسائل عقیدتی مردم از هر قبیل به خود آنان واگذار می‌شده است. روش تحقیق نیز در این پژوهش توصیفی _ تحلیلی است.