وام‌واژه‌های قرآنی- عربی در زبان پهلوی (فارسی میانه)
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
1 - دانشیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، ایران
کلید واژه: وام‌واژه قرآنی (دخیل عربی), فارسی میانه, زبان پهلوی.,
چکیده مقاله :
دربارة واژه‌های دخیل یا وام‌واژة عربی در فارسی، دیدگاه غالب این است که ورودِ لغات عربی در دورة اسلامی، یعنی پس از آمدن اسلام به ایران، آن هم بیشتر در سده‌های ششم و هفتم به بعد به فارسی بوده و حضور آنها در متون فارسی قوّت و شدّت گرفته است. در این گفتار کوشش بر آن است تا جایی که اسناد در دست است، نشان دهیم که ورود لغات عربی به زبان فارسی از روزگاران بسیار دور رخ داده و این بده‌بستانِ زبانی- فرهنگی چه بسا از آن زمانی که ایرانیان و عرب‌ها باهم ارتباط داشته‌اند، یعنی، از زمان هخامنشیان به بعد صورت گرفته است.
Regarding Arabic loanwords in Farsi, the dominant view is that the arrival of Arabic words in the Islamic period, that is, after Islam came to Iran, was mostly in Persian in the sixth and seventh centuries and their presence in Persian texts is strong and intensified. In this research, we are trying to show, as far as the documents are available, that the introduction of Arabic words into Persian language happened a long time ago,And this cultural-linguistic exchange has probably taken place since the time when Iranians and Arabs have been in contact with each other, that is, since the Achaemenid period.