روانشناسی ناسیونالیسم مصر بر اساس تحلیل گفتمان فیلم‌های اتوبیوگرافی «یوسف شاهین»
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظرینعیم شرافت 1 , ولی اله برزگر کلیشمی 2 , محمدرضا جلالی 3 , سید عبدالامیر نبوی 4
1 - دانشجوی دکتری گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی
2 - استادیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی
3 - استادیار گروه روان¬شناسی، دانشگاه بین¬المللی امام خمینی، ایران
4 - دانشیار گروه مطالعات منطقه‌ای، دانشگاه تهران، ایران
کلید واژه: ناسیونالیسم ناصری, گفتمان ناسیونالیسم, انسان ملی¬گرای عربی, روانشناسی لکان و روان¬شناسی ناسیونالیسم.,
چکیده مقاله :
این جستار با پذیرش فرضیۀ آشفتگی روح و ذهن عقل عربی در انقلاب‌های ناسیونالیستی کشورهای عربی، در پی آن است تا رفتارها و کنش‌های انسان ملی‌گرای عربی در مواجهه با دیگری‌های گفتمان انقلابی ناسیونالیسم عربی ناصری در فیلم‌های چهارگانه اتوبیوگرافی «یوسف شاهین» -کارگردان مصری- مبتنی بر روش تحلیل گفتمان و در چهارچوب نظری روان شناسی سوژۀ «ژاک لکان» مورد واکاوی و تحلیل قرار دهد. جوان روشن فکر انقلابی دهه‌های پنجاه و شصت میلادی مصر به دلیل خلأ‌های ایدئولوژیک و هویتی ناشی از قرن‌ها سلطه نظام‌های فراملی و نیابتی، جذب دال‌های گفتمان ناسیونالیسم ناصری می‌شود؛ گفتمانی که در ابتدای امر به عنوان یک امر نامتناهی (امر واقع) و تجلی آرمان‌شهر و محل تحقق امیال سرکوب‌شده انسان عربی (سوژه) تصور می‌شد، اما به مرور، تناقض‌ها و تضادهای شعار و عمل این گفتمان برای همگان شناخته شد و به عنوان یک گفتمان و امر تحمیلی (ساحت نمادین) از سوی دیکتاتوری نوظهور ناسیونالیسم عربی مورد پذیرش اجباری قرار گرفت. جوان روشن فکر انقلابی که زمانی شیفته و فدایی این گفتمان بود، پس از مشاهدۀ شکست و تحقیر ناسیونالیسم عربی در جنگ با اسرائیل و رسوایی مالی و اخلاقی فرماندهان آن، دچار دردها و حسرت‌های (ژوئیسانس) زیادی می‌شود که به دلیل شیفتگی به این گفتمان، آنها را مخفی می کند و پس از مدتی همچون پدر خود (گفتمان ناصری)، دچار استبداد مشابهی می‌شود. پرسش اساسی این پژوهش، چرایی تغییر رفتار روشن فکران انقلابی مصری از آزادی‌خواهی به استبداد است.
This article, by accepting the hypothesis of confusion of the soul and mind of the Arab intellect in the nationalist revolutions of the Arab countries, seeks to analyze the behaviors and actions of the Arab nationalist man in the face of others in the revolutionary discourse of Nasserism. Arab nationalism in the four autobiographical films of Egyptian director Youssef Shahin Based on the method of discourse analysis and in the theoretical framework of Jacques Lacan's subject psychology. The young revolutionary intellectual of Egypt in the 1950s and 1960s is attracted to the signifiers of the discourse of Nassirist nationalism due to ideological and identical cleavages resulting from centuries of domination by transnational and proxy systems; A discourse that was initially thought of as an infinite matter (reality) and the manifestation of the utopia and the place of realization of the repressed desires of the Arab man (subject), but over time, the contradictions between the slogan and practice in the mentioned discourse became known to all and as a Discourse and the imposed (symbolic dimension) were forcibly accepted by the emerging dictatorship of Arab nationalism. The young revolutionary intellectual who was once fascinated by this discourse, after seeing the defeat and humiliation of Arab nationalism in the war with Israel and the financial and moral scandal of its commanders, suffers a lot of pain and longing (jouissance). But, because of their fascination with this discourse, hides them and after a while, like his father (Nasserist discourse), he experiences a similar tyranny. The main question of this article is why the behavior of the Egyptian revolutionary intellectuals changed from freedom-seeking to tyranny?