چارچوب ارزیابی زیست بوم کسب وکار های نوپا( مورد مطالعه: زیست بوم استان بوشهر)
محورهای موضوعی : اکوسیستم‌های کارآفرینی و نوآوریویدا رنجبران 1 , مهدی الیاسی 2 , مهدی گودرزی 3
1 - دانشگاه علامه طباطبایی
2 - دانشگاه علامه طباطبایی
3 - دانشگاه علامه طباطبایی
کلید واژه: زیست بوم (اکوسیستم)کسب و کار نوپا چارچوب ارزیابیاستان بوشهر,
چکیده مقاله :
امروزه یکی از دغدغه های کلیدی سیاستگذاران کشور کمک به توسعه و بهبود وضعیت کسب و کارهای نوپا با هدف گسترش نوآوری و رشد اقتصاد محلی و ملی است. اما دو نکته حائز اهمیت در این میان وجود دارد. اول اینکه چه اجزایی باید در کنار هم قرار گیرند تا یک زیست بوم تشکیل و کار خود را به بهترین نحو انجام دهد و دوم انکه چارچوب ارزیابی این زیست بوم ها چگونه باید باشد تا بتوان فعالیت بازیگران این زیست بوم را مورد بررسی قرار داد. ازاین رو هدف این پژوهش یافتن چارچوبی برای ارزیابی بهتر زیست بوم کسب و کار های نوپا و کمک به اقتصاد محلی است. بدین منظور در این پژوهش پس از بررسی پیشینه تحقیق و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، چارچوب اولیه طراحی و از طریق مصاحبه با خبرگان و متخصصین مربوطه، چارچوب نهایی تعدیل و در استان بوشهر به صورت موردی پیاده سازی شد. چاچوب نهایی با 7 مؤلفه اصلی و 68 شاخص تایید شد. بررسی نتایج حاصل از پرسشنامه ها در خصوص وضعیت زیست بوم کسب وکارهای نوپای بوشهر نشان می دهد که میانگین هیچ کدام از مؤلفه های اصلی موجود در چارچوب نمره بالایی ندارد و تنها مؤلفه فرهنگ کمی از حد متوسط بالاتر بود که این نشان از اهمیت بالای این مولفه در چارچوب پیشنهادی دارد.
One of the key concerns of policy-makers to help develop and improve new businesses to promote innovation and economic growth locally and nationally. But there are two important points in between First of all is what components need to come together to form ecosystem and do its best and Second, what should be the evaluation framework of these ecosystems in order to examine the activities of the actors of this ecosystem. Therefore, the purpose of this study is to find a framework for better assessing the ecosystem of startups and helping the local economy. For this purpose, after reviewing the research background and using library studies, the initial framework was designed and the final framework was adjusted through interviews with relevant experts and implemented in a case study in Bushehr province. Finally a framework with 7 main components and 68 indices was developed. Examination of the mean of the main components showed that the mean of none of the factors was high and only the culture component was slightly above average.