جايگاه اقناع و تخييل در رياست از ديدگاه فارابي
محورهای موضوعی : مطالعات حوزه فلسفه و حکمت اسلامی
فتانه تواناپناه
1
,
ناديا مفتوني
2
1 - دانشگاه تهران
2 - دانشکده الهیات
کلید واژه: فارابي رياست جامعه اقناع تخييل ضعف ادراكي جمهور ,
چکیده مقاله :
فارابي وظايفي چون تدبير، تعليم و تأديب اهل مدينه، بكارگيري فضايل و اخلاق در شهرها و ملتها و عادت دادن مردم به اين امور، قانونگذاري و بسترسازي براي وضع و اجراي قوانين از طريق ايجاد انس به آنها در مردم، و ايجاد امور نظري و دانش سياسي در جمهور را بر عهدة رياست قرار داده است. او در مفهوم‌سازي خود از همة اصناف رياست، تخييل و اقناع را بعنوان محصولات دو صنعت شعر و خطابه، شرط لازم و ضروري ميداند. تبيين اين مطلب را با اشاره به بعد ابزاري و رسانه‌يي تخييل و اقناع ميتوان آشكار نمود. تخييل و اقناع در دو بعد تصوري و تصديقي سبب تتميم غرض رئيس اول و وسيلة تحقق وظايف وي هستند، چراكه ضعف ادراكي اكثريت افراد سبب ميشود درك آنها جز در ساية تخييل و اقناع مقدور نباشد. بنابرين، رئيس بايد با شناخت مرئوسين خود، راه صحيح مواجهه، تعامل و گفتمان مناسب با آنها را در تمامي سطوح ادراكي در پيش گيرد.
Farabi has assigned to leaders certain tasks such as the administration, training, and coaching of people, spreading virtues and morality in cities and among nations and having people accustomed to such affairs, paving the ground for legislation and enforcing the laws through imparting their benefits to people, and familiarizing people with theoretical issues and political knowledge. In his conceptualization of all the skills required for leadership, Farabi considers imagination and contentment, as the products of two arts of poetry and sermon to be the necessary conditions. This point can be explained by resorting to the instrumental and communicative dimensions of imagination and persuasion. These two concepts can contribute to the perfection of the end of the first leader and help him perform his duties in both conceptual and judgmental dimensions. This is because the perceptual weakness of the majority of people usually does not allow them to understand anything unless in the light of imagination and persuasion. Therefore, through knowing his subjects, a leader should use the correct way of confronting and interacting with them while employing an appropriate language for all levels of perception.