آزمون الگویِ عِلّی تحلیل رفتگی تحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی بر اساس کیفیت خدمات آموزشی با میانجی¬گری توانمندی¬های کارآفرینی
محورهای موضوعی : عمومی
ابراهیم آریانی قیزقاپان
1
,
روناک شریفی
2
,
هیرو سلیمانی
3
1 - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
2 - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
3 - کارشناسی ارشد رشته روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی مرکز مهاباد، مهاباد، ایران
کلید واژه: کیفیت خدمات آموزشی, توانمندی کارآفرینی, تحلیل رفتگی تحصیلی, دانشجویان تحصیلات تکمیلی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف آزمون الگویِ عِلّی تحلیل رفتگی تحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی بر اساس کیفیت خدمات آموزشی با میانجیگری توانمندیهای کارآفرینی انجام گرفت. این پژوهش کمی و از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1399-1398 بودند. روش نمونه‌گیری از نوع اتفاقی (در دسترس) بود. حجم نمونه با توجه به مدل کرجسی- مورگان و با در نظر گرفتن خطای 05/0 =α، 120 نفر تعیین گردید. برای جمع‌آوری دادهها از پرسشنامههای کیفیت خدمات آموزشی پاراسورمان و همکاران (1985) (با پایایی 97/0 =α)، توانمندی کارآفرینی غفاری و یونسی (1390) (با پایایی 88/0 = α) و تحلیل رفتگی تحصیلی مسلش (2002) (با پایایی 74/0 = α) استفاده شد. روایی ابزارها با نظر اساتید علوم تربیتی و روانشناسی تأیید گردید. دادهها با دو نرمافزار Spss vs. 22 و lisrel. 8.50و با روش مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مدل ارائه شده از برازش مناسب و مطلوبی برخوردار است (94/2= ،x2/df، 93/0= GFI، 92/0= AGFI، 91/0= CFI، 94/0= NFI، 081/0= RMSEA) و مؤلفه کیفیت خدمات آموزشی به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق مؤلفه توانمندی کارآفرینی بر کاهش تحلیل رفتگی تحصیلی دانشجویان تاثیر معنیدار دارد(05/0>p). بهبود کیفیت خدمات آموزشی میتواند گامی مؤثر در جهت یاری رساندن به بخش تحصیلات تکمیلی دانشگاهها برای انطباق هر چه بیشتر با انتظارات دانشجویان، برنامهریزی برای بهبود توانمندیهای کارآفرینی آنان و پیشگیری و کاهش تحلیل رفتگی تحصیلی دانشجویان باشد که در نهایت، موجب ارتقای رتبه علمی آنها در محیط رقابتی دانشگاهها خواهد شد
The purpose of this study was Examining the Causal Model of Academic Burnout Decrease of Higher Education Students Based on Quality of Educational Services by Entrepreneurship Capabilities Mediation. Methodology of the research was quantitative, in terms descriptive-Correlation. The statistical population was postgraduate students at Mohaghegh Ardabili University in the academic year of 2019-2020. The sampling method was available method. The sample size according to the Kregci-Morgan model and with error α = 0/05, was considered 120 persons. To collect data, Quality of Educational Services Questionnaire of Parasouraman and et al (1985) (with reliability α = 0/97), Entrepreneurship Capabilities Questionnaire of Ghafari and Younesi (1390) (with reliability α = 0/88) and Academic Burnout Decrease of Maslach (2002) (with reliability α = 0/74) was used. Validity of the tools was confirmed by the professors of education and psychology. Data were analyzed using two software’s Spss vs. 22 and lisrel. 8/50 and analyzed by structural equation modeling. The results showed that the proposed model had suitable fit (x2/df=2/94, GFI=0/93, AGFI=0/92, CFI=0/91, NFI=0/94, RMSEA=0/081) and the component of quality of educational services has a direct and indirect effect through the component of entrepreneurship capabilities on academic burnout decrease (P<0/05). Improving the quality of educational services can be an effective step to help graduate part of universities to better meet student expectations, plan to improve their entrepreneurial skills and reduce academic burnout of students. Finally, students will be promoted to a competitive edge in universities