رابطه فرهنگ همکاری با عملکرد خلاقانه کارکنان سازمان های گردشگری و هتلداری
محورهای موضوعی :مجید سارانی 1 , علی‌اکبر امین بیدختی 2 , سکینه جعفری 3
1 - دانشگاه سمنان
2 - دانشگاه سمنان
3 - دانشگاه سمنان
کلید واژه: فرهنگ¬, همکاری, عملکرد خلاقانه, محیط کار, گردشگری, هتلداری,
چکیده مقاله :
امروزه کلید موفقیت سازمان های گردشگری و هتلداری در عرصه رقابتی، ارائه محصولات و خدمات خلاقانه با توجه به نیازهای مختلف مشتریان می‌باشد. ازآنجاکه خلاقیت کارکنان موجب مزایای رقابتی برای سازمان ها می گردد، سازمان ها باید بکوشند خلاقیت کارکنان خود را برای به دست آوردن مزیت رقابتی افزایش دهند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه فرهنگ همکاری با عملکرد خلاقانه سازمان های گردشگری و هتلداری، در هتل های دو، سه و چهار ستارة شهر یزد بوده است. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی محسوب می‌شود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام سرپرستان و کارکنان هتل های دو، سه و چهار ستاره شهر یزد می باشد. شرکت‌کنندگان پژوهش 172 نفر از سرپرستان و کارکنان بودند که با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه های فرهنگ همکاری، محیط کار و عملکرد خلاقانه مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که فرهنگ همکاری بر عملکرد خلاقانه کارکنان اثر مستقیم و معناداری دارد؛ فرهنگ همکاری با میانجی گری عدالت رویه اثر غیر مستقیم و معناداری بر عملکرد خلاقانه کارکنان ندارد؛ فرهنگ همکاری با میانجی گری تسهیم دانش اثر غیر مستقیم و معناداری بر عملکرد خلاقانه کارکنان دارد؛ فرهنگ همکاری با میانجی گری انگیزه اثر غیر مستقیم و معناداری بر عملکرد خلاقانه کارکنان دارد. همچنین، فرهنگ همکاری با میانجی گری ارتقاء اثر غیر مستقیم و معناداری بر عملکرد خلاقانه کارکنان دارد.
In today’s competitive world, the key to success of tourism and hoteling organizations lies in their provision of creative products and services with regard to the different needs of their customers. As the staff’s creativity could provide organizations with some competitive advantages, they need to try more to increase their employees’ creativity so that they may enjoy such advantages. This applied descriptive-correlative study, therefore, set out to investigate the relationship between the culture of cooperation and the creative performance of those staff members working in tourism organizations and two, three and four-star hotels in Yazd, Iran. To this end, a population of 172 supervisors and employees from all two, three and four-star hotels of Yazd city were selected through stratified random sampling. Having administered the standard questionnaires on culture of cooperation, working environment, and creative performance, the collected data were analyzed through the path analysis model, using LISREL software. The findings of the study indicated a significant positive and direct correlation between the culture of cooperation and the employees’ creative performance, while the culture had no such effect on the creativity of the staff when enforced through the procedural justice as an intervening variable. It was also found that there was a significant indirect relationship between the culture and the employees’ creative performance when the sharing of knowledge acted as a mediator, and that the cooperative culture had an indirect effect on employees’ creativity with the motivation acting as a mediator. Moreover, the culture of cooperation proved to have a significant indirect influence on the employees’ creative performance with the promotion factor acting as an intervening variable.