مدل کسب و کار گردشگری الکترونیک
محورهای موضوعی :
فاطمه یاوری گهر
1
,
پیام حنفی زاده
2
,
ترانه حاجی احمدی فرمهینی
3
1 - دانشگاه علامه طباطبایی تهران
2 - دانشگاه علامه طباطبایی
3 - دانشگاه علامه طباطبایی
کلید واژه: شبکه¬, های اجتماعی, گردشگری الکترونیک, مدل کسب و کار استروالدر و پینیور, مدل کسب و کار الکترونیک,
چکیده مقاله :
هدف این تحقیق طراحی مدل کسب و کار گردشگری الکترونیک در بستر شبکه های اجتماعی است. در مرحله اول، با اتکا بر چارچوب مدل کسب و کار استروالدر و پینیور و با استفاده از مطالعه ادبیات تحقیق، عناصر مدل کسب و کار مبتنی بر شبکه های اجتماعی در صنعت گردشگری استخراج شد. در مرحله دوم، برای ارزیابی و اولویت بندی عناصر شناسایی شده، پرسشنامه ای تدوین و بین 119 نفر کارشناس که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده بودند توزیع شد. داده های حاصل از این مرحله با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس تجزیه و تحلیل شد و عناصر بر اساس میزان اهمیتشان در مدل قرار گرفتند. در مرحله آخر، برای اعتبارسنجی مدل پیشنهادی و با استفاده از روش موردکاوی چندگانه، مدل کسب و کار هفت شرکت گردشگری که از شبکه های اجتماعی به طور موفق استفاده کرده بودند تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن است که حضور در شبکه های اجتماعی بر عناصر مربوط به مشتریان بیشتر از عناصر مربوط به تأمین کنندگان اثر می گذارد. به سخن دیگر، عناصر مربوط به ارتباط با مشتریان، ساختار هزینه، ارزش پیشنهادی، و کانال های توزیع بیشتر از عناصر مربوط به جریان های درآمدی، منابع کلیدی، فعالیت های کلیدی و مشارکت های کلید تاثیر می پذیرند.
This study sought to develop a social media-based business model for tourism industry. At the first stage, the main elements of the model were extracted from the related literature review and the Osterwalder and Pigneur’s business model framework. At the second stage, to evaluate and prioritize the identified elements, a questionnaire was developed and administered on 119 experts who were selected through snowball sampling. The collected data were then analyzed, using Smart PLS software and the elements were imbedded in the model in order of their importance. Applying multiple case study method, the business model of seven tourism companies who managed to successfully employ the potentials of social media to their benefit were analyzed in the final stage to validate the business model proposed by this study. The findings indicated that active presence in social media would affect the customer-related elements more than those of the supplier-related ones. In other words, the elements related to the relationship with customers, cost structure, value proposition, and distribution channels would be affected more than the elements related to revenue streams, key resources, key activities, and key partnerships.