نقش تعدیل گر تجانس فرهنگی در روابط بین فعالیت های بازاریابی درونی و رضایت مندی کارکنان حوزه گردشگری منطقه غرب ایران، عراق و ترکیه
محورهای موضوعی :
فخرالدین معروفی
1
,
سید فرهاد حسینی
2
1 - دانشگاه کردستان
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
کلید واژه: گردشگری#توسعه گردشگری#گردشگری دینی#رویکرد سیستمی#مدلسازی ساختاری-تفسیری ,
چکیده مقاله :
گردشگری ديني، گونه ای از گردشگری است که به دلیل شرایط ویژه حاکمیت کشور و ریشه این فعالیت در فرهنگ دینی، نقش مهمی در پایداری فرهنگی و اقتصادی ایران دارد و ظرفیت های زیادی برای توسعة گردشگری در مناطق مختلف کشور فراهم می سازد. بهره گیری از این ظرفیت ها مستلزم شناخت موانع و چالش های موجود بر سر راه توسعه این نوع گردشگری است. در این مطالعه با استفاده از دو روش تحلیل مضمون (TA) و مدل سازی ساختاری-تفسیری (ISM)، چالش های توسعه گردشگری ديني شناسایی و با دستیابی به شبکه مضامین، مدل ارتباطی بین عوامل مؤثر در سه سطح استخراج گردید. در نهایت جهت سنجش قدرت نفوذ و وابستگی عوامل از تحلیل میک مک استفاده شده است. روش جمع آوری اطلاعات این تحقیق، بررسی کتابخانه ای و پرسش نامه است. برای تکمیل پرسش نامه 15 نفر خبره و آشنا به موضوع به صورت هدفمند انتخاب شدند و پس از پیگیری های لازم 11 پرسش نامه تکمیل و مبنای این پژوهش قرار گرفت. بنابر نتایج به دست آمده متغیرهای عدم توجه به زنجیره تأمین خدمات گردشگری دینی، عدم برنامه ريزي، سياست گذاري و نظارت بر روند گردشگری دینی و عدم تخصیص بودجه و حمايتهاي مالی جهت توسعه گردشگري دینی در كشور نقش مهم، تأثيرگذار و کلیدی در عدم توسعه اين نوع گردشگری دارند که در سطح سوم یا پایه الگو قرار گرفتند که بر متغیرهای سطح دوم تأثير می گذارند و متغیرهای مدیریت ناکارآمد تسهیلات و خدمات گردشگری ديني، مدیریت ناکارآمد جاذبه ها و رویدادهای ديني و مدیریت نامناسب بازاریابی گردشگری ديني متغیرهای اثرپذیر شناسایی شدند که در سطح اول الگو قرار گرفتند.
The role of internal marketing in employee satisfaction has been empirically investigated in more than 200 researches so far. However, few studies have addressed the role of employees in cultural backgrounds. Taking this literature gap into consideration, this descriptive survey study sought to survey the moderating effect of cultural homogeneity on the relationship between internal marketing and employee satisfaction in the workplace. The study's statistical population comprised the Iranian, Iraqi, Turkish, and Kurdish tourism employees, out of which 338 staff were selected via the available sampling method. The required data were collected through library research and questionnaires. Confirmatory factor analysis and structural equation modeling were used to analyze the collected data. The results of the study indicated that there was a positive correlation between internal marketing and employee satisfaction (0.53). Moreover, the study's practical and theoretical findings confirmed that cultural homogeneity could further enhance internal marketing and employee satisfaction (0.678).