قلمرو ایران بزرگ، زمینه‌‌ساز یک نظام منطقه‌ای
محورهای موضوعی : اقدامات و سیاست‌های سازمان‌ها
علی زینی وند
1
( دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم تحقیقات)
کلید واژه: ایران بزرگ, نظام منطقه‌ای, منطقه‌گرایی, همگرایی منطقه‌ای, همکاری ,
چکیده مقاله :
این مقاله تلاش می‌کند تا مؤلفه‌های سازندۀ یک نظام منطقه‌ای نوین در قلمرو فرهنگی ایران بزرگ را مورد بررسی و مطالعه علمی قرار دهد. در این نوشتار کوشش شده است تا هم عوامل مشترک و پیوند‌دهنده مورد نیاز یک سازه منطقه‌ای و هم عوامل برهم‌زننده نظم منطقه‌ای، مورد واکاوی قرار گیرد. سه مؤلفه‌ای که در این قلمرو پهناور شناسایی و مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است، عبارتند از: الف- وحدت سرزمینی، ب- تاریخ و سرنوشت مشترک، ج- فرهنگ و عوامل فرهنگی مشترک. به‌نظر می‌‌رسد متغیرهای وحدت‌بخش در قلمرو ایران بزرگ، در صورت مساعدت و همکاری دیگر بازیگران این منطقه، می‌‌تواند آن را در آینده به یکی از مناطق بسیار موفق و توانمند در همۀ زمینه‌ها تبدیل کند.
The preset paper discusses major components of a new regional arrangement within the cultural territory of greater Iran. It represents an effort to explore both elements of convergence that make up a regional arrangement, and the elements of divergence that disturb it. Three common factors that have been identified and assessed include: a. territorial unity, b. common history and destiny, and c. common culture and cultural factors. It seems that if players in this region cooperated, unifying variables in the territory of greater Iran would be able to turn it into a prosperous and powerful region in all fields.