ژئوپلیتیک انرژی ایران و رویکرد اتحادیه اروپا
محورهای موضوعی : اقدامات و سیاست‌های سازمان‌ها
سیدشمس‌الدین صادقی
1
(دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه)
کلید واژه: ژئوپلیتیک انرژی, ايران, اتحادیه اروپا, امنیت انرژی ,
چکیده مقاله :
از آنجا که روند رو به افزایش وابستگی به واردات نفت و گاز، وجه اشتراک تمامی اعضای اتحادیه اروپا است، امنیت عرضه انرژی از مباحث محوری این اتحادیه تلقی شده؛ چراکه درصورت اطمینان از سلامت و کارایی وضعیت بازار انرژی است که این کشورها قادر خواهند بود تا همچنان رشد شتابان مصرف انرژی را تداوم بخشند. با توجه به این مطلب که روند رو به افزایش مصرف انرژی با تأکید بر گاز، پرسش‌های فراوانی را در‌خصوص وضعیت آینده امنیت انرژی، برای اعضای این اتحادیه فراهم آورده است، این پژوهش تلاش می‌کند تا ابتدا بر روند رو به تزاید تقاضای مصرف گاز و خطرات ناشی از وابستگی اعضای این اتحادیه به شرکت گازپروم روسیه و تکرار تجربه اکراین و بحران بین‌المللی گاز در سال‌های 2006 و 2009 تمرکز کند، سپس به تحلیل ابعاد ژئوپلیتیکی و بین‌المللیِ امنیت انرژیِ آینده اتحادیه اروپا و برنامه‌‌های راهبرد اقدام انرژی اعضای این اتحادیه به‌عنوان راهکاری جهت مقابله با چالش‌های مذکور بپردازد. سپس به موقعیت ژئواکونومیک ایران به‌عنوان بدیلی مناسب جهت تأمین امنیت انرژی اروپا می‌پردازد.
Since the common denominator among EU members is increasing dependence on imported oil and gas, security of energy supply is a major concern for the European Union. When assured about security and effectiveness of energy market, those countries will be able to continue increasing consumption of energy. However, the rising energy price, especially with regard to natural gas, has led to questions about future situation of energy supply security for the EU members. Therefore, this paper first focuses on the rising demand for gas and the risks of overdependence of the EU members on gas supply from Russian Gazprom Company, which may lead to repetition of Ukraine experience and the international gas crisis in 2006 and 2009. It then analyzes geopolitical and international aspects of future energy supply security for the EU and strategic plans developed by its members to handle these challenges. In conclusion, the paper introduces Iran as a good alternative source for ensuring energy security of the EU due to its geoeconomic conditions.