بررسی رابطه ناگویی هیجانی و ویژگی¬های شخصیتی با شادکامی در زنان در شهر شیراز
محورهای موضوعی :
سید حمید حسینی
1
,
سیده فاطمه خادم
2
,
فاطمه عبدالهی
3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت
2 - موسسه آموزش عالی فاطمیه(س)
3 - دپارتمان روانشناسی موسسه آموزش عالی فاطمیه(س) شیراز
کلید واژه: ناگویی هیجانی, ویژگی های شخصیتی, شادکامی زنان.,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین ناگویی هیجانی و ویژگی های شخصیتی با شادکامی در زنان بود. جامعه آماری شامل زنان ساکن شیراز در سال 1400-1399 بودند که 180 نفر پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پنج عاملی نئو (مک گری و کاستا، 1992) و ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی و همکاران، 1994) و شادکامی آکسفورد (آرجيل و همکاران، 1989) استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق دو آزمون همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss -26 انجام گرفت. نتایج تحلیل پیرسون نشان داد، روان رنجور خویی، پیش بین منفی و معنادار شادکامی و برون گرایی، پیش بین مثبت و معنادار شادکامی بودند. هم چنین دشواری در احساسات، میزان شادکامی رابه طور معکوس و معناداری پیش بینی می کند (21/0- = β). هم چنین نتایج نشان داد، روان رنجور خویی، پیش بین منفی و معنادار شادکامی(29/0- = β) و برون گرایی، پیش بین مثبت و معنادار شادکامی بودند (26/0- = β). بر اساس یافته ها می توان بیان داشت که ویژگی های شخصیتی، بر شادکامی افراد تأثیرگذار هستند و هم چنین ابعاد ناگویی هیجانی موجب کاهش شادکامی افراد می شود. ازآنجا که زنان محور های اصلی خانواده هستند، لذا شادکامی آن ها می تواند تأثیر به سزایی در تعلیم و تربیت نسل آینده داشته باشد و این مهم، قابل توجه است.
The aim of this study was to investigate the relationship between Alexithymia and personality traits with happiness in women . The statistical society included women live in Shiraz during 1400-1399, of which 180 completed questionnaires. In order to collect data, five-factor of Neo (Costa & McCrae, 1992) and Emotional Toronto (Bagby et al., 1994) and Oxford Happiness (Argyle et al., 1989) were used. Data analysis was performed using Pearson correlation and regression coefficient using SPSS 26 software. The results of regression analysis showed that neuroticism and extraversion were the significantly negative and positive predictors of happiness, respectively(β = 0.29, β = 0.26). The results also showed that difficulty in emotions significantly predicts the rate of happiness in reversal (β = 0.21). Based on findings, it can be concluded that personality traits are influential on people’s happiness and also the dimensions of alexithymia can decrease the individuals’ happiness. women are the main axes of the family, so their happiness can have a great impact on the education of the next generation.