سنجش و تحلیل درجه توسعه یافتگی بخش کشاورزی در شهرستان های استان قزوین
محورهای موضوعی :یوسف قنبری 1 , سعیده سلیمیان 2
1 - دانشگاه اصفهان/جغرافیا برنامه ریزی روستایی
2 - دانشجو دانشگاه اصفهان
کلید واژه: واژگان کلیدی : توسعه کشاورزی, توسعه یافتگی , استان قزوین, روش تاپسیس,
چکیده مقاله :
امروزه كشاورزی بخشي جدايي ناپذير در اقتصاد ملّي و يكي از محورهای توسعه است و اهمیت این مهم بر هیچ کس پوشیده نیست. عدم توسعه کشاورزی و نابرابری در زمینه توسعه کشاورزی خود مهم‌ترین عامل نابرابری در زمینه توسعه روستایی است. شناخت وضعیت برخورداری یا محرومیت شهرستان¬ها، منجر به اصلاح سیاست گذاری ها و اولویت ها می شود که در نهایت حرکت به سوی عدالت اجتماعی را به همراه دارد. هدف این پژوهش بررسي درجه توسعه يافتگي شهرستان¬های استان قزوین در زمينه 27 شاخص مورد مطالعه است. با استفاده از اطلاعات آماری و بهره گیری از مدل آنتروپی و تکنیک تاپسیس و درنهایت نمایش توزيع مكاني - فضايي با نرم افزار GIS میزان توسعه يافتگي كشاورزی شهرستان¬های این استان بدست آمد. نتایج حاکی از این است که شهرستان قزوین در سطح بسیار توسعه یافته؛ شهرستان تاکستان در سطح توسعه یافته ؛شهرستان¬های بویین زهرا، آبیک و آوج درسطح متوسط و شهرستان البرز در سطح محروم توسعه كشاورزي قرارگرفته است. شهرستان قزوین با توجه به مرکز استان بودن، برخورداری از وسعت بزرگ و وجود راه ترانزیتی به پایتخت و سایر مراکز استان ها توانسته از سطح توسعه کشاورزی بالایی برخوردارباشدو سایر شهرستان ها نیز با کم شدن شاخص های عدیده و وجود دلایل مختلف از میزان توسعه یافتگی آنان در بخش کشاورزی کاسته شده است. شهرستان البرز به دلیل وسعت پایین خود، وجود مراکز و شهرهای صنعتی ، توجه بیشتر به بخش صنعت و عدم توجه به بخش کشاورزی از توسعه یافتگی در این بخش محروم مانده و درپایین ترین سطح از توسعه قرار دارد.
Yusof Ghanbari , Saeedeh Salimian Abstract These days, agriculture is an inseparable part of the economy and one of the axes of development, so the importance of this is visible to everyone. The lack of agricultural development and inequality in the field of agricultural development is the most critical factor of inequality in rural development. Recognizing the state of advantage or deprivation of the cities leads to modifying policies and priorities, ultimately leading to the movement toward social justice. This research aims to investigate the degree of development of the counties of Qazvin province in the field of 27 studied indicators. The degree of agricultural development of this province's cities was obtained using statistical information, the Entropy model, and the TOPSIS technique, and finally, showing the spatial distribution with GIS software. The results indicate that Qazvin county is highly developed, Takestan county is at the developed level, Buin-Zahra, Abyek, and Avaj counties are at the medium level, and Alborz county is at the deprived level of agricultural development. Qazvin county has a high level of agricultural development due to being the center of the province, having a large area, and a transit road to the capital and other centers of the provinces. Moreover, other counties have also decreased their level of development in the agricultural sector due to the decrease of many indicators and the presence of various reasons. Due to its small size, the presence of industrial centers and counties, more attention to the industry sector, and lack of attention to the agricultural sector, Alborz county needs more development in this sector and is at the lowest level of development.