تأثیر تعهد سازمانی و رضایت شغلی بر عملکرد کارکنان در هتل¬های پارس ائل¬گلی و شهریار شهر تبریز
محورهای موضوعی : مطالعات اجتماعی و گردشگری، جامعه شناسی گردشگری
1 - دکتری مدیریت گردشگری، دانشکده علوم گردشگری، گروه گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران.
2 - دکتری مدیریت گردشگری، دانشکده علوم گردشگری، گروه گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران.
کلید واژه: تعهد سازمانی, رضایت شغلی, عملکرد کارکنان, صنعت هتل¬داری, تبریز,
چکیده مقاله :
تحقیق حاضر با هدف تأثیر تعهد سازمانی و رضایت شغلی بر عملکرد کارکنان در هتلهای پارس ائل گلی و شهریار شهر تبریز صورت پذیرفته است. دادههای مورد نیاز برای این تحقیق با روش نمونهگيري تصادفي ساده از کارکنان هتلهای پارس ائل گلی و شهریار شهر تبریز و با ابزار پرسشنامه جمعآوری شده است. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart pls به منظور تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان هتلهای پارس ائل گلی و شهریار در شهر تبریز بوده که از طریق روش نمونهگيري تصادفي ساده، تعداد ۱۶۴ نفر انتخاب شدند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تعهد سازمانی و رضایت شغلی تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد کارکنان دارند. همچنین نشان داده شد که متغير رضایت شغلی دارای بزرگترین مقدار ضریب مسیر است و تأثیر آن بر متغیر عملکرد کارکنان بیشتر از متغیر تعهد سازمانی است.
This study set out to investigate the influence of organizational commitment and job satisfaction on staff performance in Pars El-Goli and Shahryar Hotels in Tabriz. The statistical population of this descriptive correlational study comprised all the staff working in Pars El-Goli and Shahryar Hotels in Tabriz, out of whom 164 individuals were selected through random sampling. Moreover, the required data were collected through the questionnaires administered to the selected staff. Finally, the collected data were analyzed via Smart PLS software using Structural equation modeling (SEM). The results of the study indicated that organizational commitment and job satisfaction exerted a significant positive influence on staff performance. Furthermore, it was found that job satisfaction enjoyed the largest path coefficient, suggesting its greater influence on staff performance than that of organizational commitment.