نقش میانجی همدلی در رابطه با استرس ادراک شده والدین و کیفیت خواب کودکان: یک مطالعه توصیفی
محورهای موضوعی : روانشناسیفریبا تابع بردبار 1 , بتول شبیبی 2
1 - گروه روانشناسی، دانشگاه پیامنور، تهران، ایران.
2 - گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کلید واژه: استرس ادراك شده, همدلي شناختي, همدلي عاطفي, كيفيت خواب, کودکان,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير استرس ادراك شده والدين در ايام قرنطينه ناشي از شيوع بيماري كوويد-19 بر كيفيت خواب كودكان با نقش واسطه اي همدلي بود. این پژوهش با توجه به هدف كاربردي و از نظر روش يك مطالعه توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي والدین دانش آموزان 4 تا 6 ساله مراکز پیشدبستانی شهر شیراز در سال 1401 بود. حجم نمونه بر اساس مدل keline و با روش نمونه گیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای 343 انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي استرس فرزندپروري بري و جونز ، اختلال خواب كودكان بروني و همكاران و بهره همدلي بارون-كوهن بود. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار آماری Lisrel و آزمون تحليل مسير انجام گرفت. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. یافته ها نشان داد استرس ادراک شده والدین با مولفه هاي شناختي و عاطفي همدلي ناشی رابطه مستقیم منفی و معنی دار دارد (01/0 P <). بين مولفه هاي همدلي و كيفيت خواب رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد. همدلی در رابطه بین استرس ادراک شده والدین و کیفیت خواب نقش میانجی دارد(01/0 P <). بر طبق یافته های این پژوهش کیفیت خواب کودکان به طور قابل توجهی تحت تاثیر استرس ادراک شده والدینی است. وجود ارتباط مثبت و نزدیک والدین از طریق همدلی با کودکان میتواند اثرات منفی استرس را کاهش دهد که نشان دهنده نقش خاص همدلی در مداخلات هدفمند برای خانواده ها درمواقع بحرانی است.
The present study was to investigate the effect of parents' perceived stress during the quarantine days caused by the spread of the covid-19 disease on the quality of children's sleep with the mediating role of empathy. This research was a descriptive-correlational study. The statistical population includes all theparents of the 4-6 year-old students of education district 1 of Shiraz city at the preschool level in the academic year 1400-1401, whose number was 3356, and a sample of 343 was selected through cluster method. Data collection tools included parenting stress questionnaires by Berry and Jones (1995), sleep disorder in children by Broni et al. (1976) and Baron-Cohen's empathy benefit (2003). Data analysis was done with Lisrel statistical software and path analysis test. The findings showed that the cognitive and emotional components of empathy have a direct and negative relationship with the perceived stress of parents, and it is statistically significant at the level of 0.01. But there is a positive and direct relationship between empathy components and sleep quality. Also, the direct effect of perceived stress on sleep quality is negative and statistically significant. Based on the findings, perceived stress through the mediation of cognitive empathy and emotional empathy has an indirect and negative effect on sleep quality.