جهان بینی و خداشناسی در هنرهای صناعی از دیدگاه ملاصدرا
محورهای موضوعی : کلام اسلامیزهرا محمدی‌خواه 1 , سید صادق زمانی 2 , سید رحمت الله موسوی مقدم 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه فلسفه هنر، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
2 - استادیار، گروه فلسفه هنر، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
3 - دانشیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
کلید واژه: هنر صناعی, خلاقیت هنری, حکمت ایرانی, ملاصدرا,
چکیده مقاله :
وقتی نام هنرهای صناعی(صنایع دستی) به میان می¬آید ناخودآگاه ذهن ما به گذشته سیر می‌کند و ما را در عمق تاریخ پیش می¬برد، تا آنچه که پیشینیان برای حل مشکلات زندگی خود به کار می¬بستند را یادآور شود. هنرمند متفکر ایرانی در پی شناخت و دریافت جهانی ماورای جهان مادی اطراف خویش، آفرینش هنری را همانند وسیله و ابزاری پر ثمر در خدمت کشف و شهود و جستجوی خود میگیرد. خلاقیت و آفرینش هنری از ابتدا نزد هنرمندان ایرانی، در محدوده تلاشی فردی و تفکری مجرد و شخصی دنبال نشده، بلکه مبتنی بر نیازی جمعی در گستره بینش همگانی بوده است. هدف این پژوهش تعريف و سنجش خلاقيت در هنر در چارچوب نظري حكمت ایرانی است. در اين راستا مباني و اصول خلاقيت، نسبت خلاقيت و خيال، مباني خلاقيت هنري، نسبت صنعت و هنر در هنرهای صناعی درحكمت ایرانی را مطرح می‌نماید. یافته‌های تحقیق کنونی نشان داد که بر اساس دلالت¬های فلسفی حکمت ایرانی مفهوم خاصی از خلاقیت هنری ارائه داد که بر پایه نور، روشنایی، ظلمت، بهره گرفتن از عناصر طبیعی، جهان بینی و خداشناسی شکل گرفته است. همچنین تحقیق حاضر نشان داد که میتوان از این نظریات، ملاکی برای سنجش خلاقیت هنری در آثار صناعی به دست آورد و این خلاقیت هنری هم با ترازوی معنا و هم صورت قابل سنجش است.
When the name of artificial arts (handicrafts) is mentioned, unconsciously our mind goes to the past and takes us in the depth of history, to remember what the ancients used to solve the problems of their lives. . The Iranian thinking artist, in pursuit of universal knowledge and understanding beyond the material world around him, takes artistic creation as a fruitful tool in the service of his discovery, intuition and search. From the beginning, creativity and artistic creation among Iranian artists has not been pursued in the scope of individual effort and single and personal thinking, but based on a collective need in the scope of universal vision. The purpose of this research is to define and measure creativity in art in the theoretical framework of Iranian wisdom. In this regard, he presents the basics and principles of creativity, the ratio of creativity and imagination, the basics of artistic creativity, the ratio of industry and art in artificial arts in Iranian wisdom. The findings of the current research showed that based on the philosophical implications of Iranian wisdom, he presented a special concept of artistic creativity, which is based on light, brightness, darkness, using natural elements, worldview and theology. Also, the present research showed that it is possible to obtain a criterion for measuring artistic creativity in artificial works from these theories, and this artistic creativity can be measured with both the scale of meaning and form.