بررسی وضعیت آسایش اقلیمی سایت موزه تاریخی و باستانی بویه املش در ارتباط با گردشگری
محورهای موضوعی : برنامه ریزی شهری و محلی
محمدعلی رحیمی پور شیخانی نژاد
1
,
فرزانه نصیری
2
,
فرزانه نصیری جان آقا
3
,
هادی مدبری
4
1 - عضو هیات علمی
2 - سازمان جهاد دانشگاهی گیلان
3 - دانشگاه تهران
4 - عضو هیات علمی
کلید واژه: آسایش زيست اقليمي بيوكليماي انساني سایت بویه املش,
چکیده مقاله :
هدف اين مقاله، شناخت توان آسايش زيست اقليمي، راحتي بافت فضاي بيرون ساختماني و گردشي منطقه در طول ماه‌هاي سال است كه به‌عنوان بخشي از يك پروژه تحقيقاتي و با هدف بهره‌برداري از سایت بویه املش و افزايش بازدهي اقتصادي به اجرا درآمده است .در این مقاله سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر‌اساس مدل‌ها و شاخص‌های زیست اقلیمی از قبیل روش اوانز، بیکر (CP)، دمای موثر (ET) و روش اولگي با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه اسپیلی طی سال‌های 1370 تا 1390 در یک دوره 20 ساله ارزیابی شود. نتایج حاصل از این مقاله با توجه به شرايط محيطي نشان می‌دهد كه ماه‌هاي مهر و اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور دارای آسایش محیطی و بهترین زمان برای ورود گردشگر به منطقه مورد مطالعه می‌باشند، و در این مواقع از سال شرایط آسایشی در این ناحیه تقریبا مهیاست.
The purpose of this paper is recognizing the potential of the bioclimatic comfort, ease of outdoors and tourism of this region in months of the year which is operated as a part of a research project with the aim of using the site of Booye- Amlash and increasing its economic efficiency. In this paper the residents comfort or lack of comfort is evaluated using statistic information gathered in Espily station in a 20 months’ period during the years 1991 to 2011, according to the models and bioclimatic indicators such as Evans method, baker method (CP), effective temperature method (ET) and Olgi method. The Results of this paper considering environmental conditions indicate that October, May, June, July, Agust and September are the best times for visitors entery the studying area that the comfort conditions are almost available.