مدل ساختاری توسعه فردی مدیران شرکت مخابرات ایران
محورهای موضوعی : الگوهای تدوین برنامه های توسعه فردی
حسن صدوقی
1
,
محمود ابوالقاسمی
2
,
سیف اله فضل الهی قمشی
3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران
2 - گروه علوم تربيتي، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 - گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی قم، ایران
کلید واژه: توسعه فردیمدیران شرکت مخابرات ایران مدل ساختاری,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری توسعه فردی مدیران مخابرات ایران انجام شده است. توسعه فردی رویکردی مؤثر در توسعه نظام‌مند و توانمندسازی مدیران است. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است که، روابط اجزای مدل بررسی می شود. جامعه پژوهش شامل مدیران مخابرات به تعداد 220 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و از جدول مورگان، 140 نفر انتخاب. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته توسعه فردی مدیران با پایایی(96/0=α) استفاده که 16 مؤلفه و سه بعد توسعه شامل عوامل مؤثر بر توسعه فردی، فرایند و اقدامات توسعه فردی و شایستگی‌های فردی مدیران مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه‌گیری: نتایج با کمک نرم افزار لیزرل و تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری، نشان داد مدل ساختاری توسعه فردی مدیران مخابرات شامل سه بعد مؤثر بر توسعه فردی، فرایند و اقدامات توسعه فردی و شایستگی‌های فردی مدیران مخابرات بوده که هر یک از این ابعاد دارای مؤلفه‌های مشخص بوده و مدل از برازش مناسبی برخوداراست. لذا توسعه فردی مدیران در یک ساختار نظام‌مند از عوامل مؤثر تا تحقق شایستگی‌های فردی، مورد توجه قرار گرفت. همچنین، عوامل مؤثر فردی با ضریب مسیر (37/0=γ)، بر فرایند و اقدامات تأثیردارد. فرایند و اقدامات با ضریب مسیر (17/0=γ)، بر شایستگی‌های فردی تأثیرگذاشته است. ارتباطات بین اجزای مدل حاکی از وجود فرایندی مشخص و به هم وابسته است به گونه‌ای که عوامل مؤثر بر فرایند و اقدامات، فرایند و اقدامات بر شایستگی‌های فردی تأثیر دارد. بررسی اعتبار مدل با معادلات ساختاری و روابط کمی بین ابعاد مدل مورد تأیید قرار گرفت.
This research is prepared to present a structural model for personal development in TCI. Personal development is an effective procedure in developing and empowering managers in a systematic way. Methods: The descriptive research method is correlational in which the correlations between the components are examined. The research community consists of 220 TCI managers selected using random sampling and another 140 selected from Morgan Table. We collected the relevant data using a personal development questionnaire for managers with reliability of 0.96. Of the components, 16 in three dimensions of development is reviewed including “the effective factors in personal development” and “actions performed in personal development” and “managers’ individual competencies”. Conclusion: Results extracted from LISREL and “structural equations modeling analysis” demonstrated that structural model for development of managers consists of “three dimensions in personal development”, “the processes and actions in personal development” and “the managers’ individual competencies” in TCI. Each dimension has its set of components and the model has suitable fitness. Consequently, managers’ personal development was examined with a systematic structure. Additionally, the effective individual factors have an influence on process and actions with a path coefficient of 0.37. Process and actions have an influence on individual competencies with a path coefficient of 0.17. The relationship between the components is indicative of a clear process and a correlation so that factors effective in the process and actions will have an influence on individual competencies. The validity of model will be approved using structural equations and quantitative relationships between dimensions of model.