دیپلماسی اقتصادی و الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت
محورهای موضوعی : Politicsسید محمد موسوی دهموردی 1 , وحید بزرگی 2
1 - دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه
2 - موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی
کلید واژه: سازمان جهانی تجارت جمهوری اسلامی ایران الحاق دیپلماسی اقتصادی,
چکیده مقاله :
الحاق به سازمان جهانی تجارت منافع سرشاری برای اقتصاد داخلی و تجارت خارجی جمهوری اسلامی ایران دارد. از این‌رو، ایران در سال 1375 تصمیم به عضویت در این سازمان بین‌المللی تجاری گرفته و طی سه دهه گذشته در این راه تلاش كرده است، اما به دلیل وجود برخی مشکلات داخلی و مخالفت‌‌‌های خارجی (عمدتاً آمریکا) نتوانسته است به این هدف دست پیدا کند. هنوز هم عده‌ای در داخل مخالف الحاق به سازمان جهانی تجارت بوده و معتقدند دست‌كم در کوتاه‌مدت این امر به ضرر منافع اقتصادی و تجاری کشور است. کمبود دیپلمات‌‌‌‌های مجرب و متخصص نیز از دیگر مشکلات این مسیر است؛ هرچند در دهه اخیر افراد بسیاری توسط نهاد‌‌‌‌های مسئول تحت آموزش قرار گرفته‌اند، اما همچنان فقدان دیپلمات‌‌‌‌های متخصص و مجرب اقتصادی و تجاری که توان مذاکره در سطح بین‌المللی را داشته باشند از مشکلات دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در طی‌کردن فرایند الحاق به سازمان جهانی تجارت است. در این پژوهش سعی شده است تا با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی اقدامات جمهوری اسلامی ایران در زمینه الزامات دیپلماسی اقتصادی برای الحاق به سازمان جهانی تجارت پرداخته شود.
The Islamic Republic of Iran’s Accession to the World Trade Organization (WTO) is bound to have significant benefits for domestic economy and foreign trade. The decision to join in 1996 and ensuing efforts since then were hindered by internal challenges and international oppositions, notably by the Untied States. Internally, some are against the accession because they believe it is detrimental to economic and trade interest of the country in, at least, short-term. Another obstacle is lack of skilled and experienced diplomats with expertise in economic affairs. Despite trainings and educations offered by responsible entities, Iran still lacks a seasoned diplomatic corps to engage in high-level international negotiations. This article investigates Islamic Republic of Iran’s endeavours in economic diplomacy to facilitate its accession to the WTO.