رژیمسازی چین در خلیجفارس؛ واکاوی منطقه آزاد تجاری چین و شورای همکاری خلیجفارس
محورهای موضوعی : Politicsبهاره سازمند 1 , احمد رمضانی 2
1 -
2 -
کلید واژه: چین شورای همکاری خلیجفارس رژیمسازی منطقه آزاد تجاری,
چکیده مقاله :
رژیمسازی یکی از ابزارهای چین جهت بسط و تعمیق همکاری با طرفهای مقابل در نظر گرفته میشود که استفاده از آن بهصورت مستمر افزایش یافته است. سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که چرا چین به دنبال ایجاد رژیم منطقه آزاد تجاری چین-شورای همکاری خلیجفارس است؟ مقاله حاضر با روشی تبیینی اینگونه استدلال میکند که چین به دنبال کسب و بیشینهسازی منافع اقتصادی خود به سمت رژیمسازی در خلیجفارس رو آورده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که چین گفتگوها جهت ایجاد منطقه آزاد تجاری چین-شورای همکاری خلیجفارس را بهمنظور افزایش حجم تجارت اقتصادی (25 میلیارد دلار در سال 2004) آغاز کرد. این امر حجم تجارت را در سال 2008 به بیش از 90 میلیارد دلار افزایش داد و این رقم در سال 2019 به بیش از 180 میلیارد دلار رسید. چین در حال حاضر در پی ارتقا منطقه آزاد تجاری به سایر حوزهها مخصوصاً تجارت خدمات و سرمایهگذاری است. چارچوب نظری مقاله حاضر نظریه رژیمهای منفعت محور بینالمللی و روش گردآوری مطالب نیز اسنادی است.
Regime building is considered as one of China's tools to expand and deepen cooperation with the other parties, the use of which has been continuously increasing. The main question of the present study is why has China moved towards regime-building with Persian Gulf Cooperation Council? The present article argues in an explanatory Method that China has turned to regime-building with Persian Gulf Cooperation Council in order to gain and maximize its economic interests. The findings show that China began talks to establish a China-Persian Gulf Cooperation Council Free Trade Area to boost economic trade ($ 25 billion in 2004). This increased trade volume to more than $ 90 billion in 2008 and to more than $ 180 billion in 2019. China is currently expanding its free trade area to other areas, especially trade in services and investments. The theoretical framework and the method of data collection of the present article are the theory of international interest-based regimes and documentary, respectively.