نقد علمی و "نقد" پویش ساختاری- کارکردی
محورهای موضوعی :
1 - دانشگاه شهید بهشتی
کلید واژه: نقد علمی, جغرافیا, نظام فضایی, پوبش ساختاری- کارکردی,
چکیده مقاله :
رویکرد پویش ساختاری- کارکردی به‌مثابة چارچوبی نو در مطالعات نظامهای فضایی، بویژه نظام اسکان و تحولات آن، توسط نویسنده در سال 1390 ارائه شد. از آن زمان، این رویکرد هم در محافل علمی- تحقیقاتی و هم در نهادهای اجرایی کم و بیش مورد استقبال قرار گرفته است. هرچند نقدهایی هم در بارة آن صورت گرفته است. انگیزة نوشتن این مقاله در واقع پرداختن به محتوای یکی از همین نقدها و توضیح در بارة برخی اصول نقد بوده است؛ گرچه مخاطب آن نه الزاما شخص ناقد، بلکه جامعه علمی کشور، بویژه دانشجویان و پژوهشگرانی است که علاقمند به نقد بیشتر و احتمالا کاربرد این رویکرد در پیشبرد تحقیقات خویش هستند.
The Structural-Functional Scheduling Approach was proposed by the author in 2011 as a new framework in the study of space systems, in particular its settlement system. Since then, this approach has been more or less welcomed both in scientific-research circles and in executive agencies. However, criticisms have been made about it. The motivation for writing this essay is actually to address the content of one of these critiques and an explanation of some of the principles of critique, although its audience is not necessarily an individual, but the scientific community of the country, especially students and scholars who are interested in more critique and possibly the use of this The approach is to advance their research.