انگارة ملاصدرا از فلسفه
الموضوعات : ملاصدراپژوهی و اندیشۀ حکمت متعالیهمنصوره رحماني 1 , احد فرامرز قراملکی 2 , قاسم كاكايي 3
1 - دانشگاه تهران
2 - دانشگاه تهران
3 - دانشگاه شيراز
الکلمات المفتاحية: سلوك وجودي فلسفه استكمال نفس تشبه به اله سفرهاي چهارگانة عرفاني ملاصدرا ,
ملخص المقالة :
در نگاه برخي فلاسفه، فلسفه به سلوك ذهني و تبادلات مفهومي تقليل مي‌يابد. در مقابل، برخي ديگر از فلاسفه با تكيه بر جنبه‌هاي عملي، فلسفه را سلوك وجودي ميدانند. از نظر ملاصدرا، فلسفه فرايند استكمال نفس انساني است. استكمال نفس، نه از گونة رشد كمي يا كيفي بلكه بمعناي استكمال ذاتي، اشتداد و سلوك وجودي. او غايت فلسفه را تشبه به اله ميداند و اين تشبه با دو مشخصة احاطه به معلومات و تجرد از جسمانيات محقق ميگردد. سلوك انگاري فلسفه، پيامدهايي همچون كثرت‌گرايي فلسفه‌ورزي، فلسفه‌ورزي بيكرانه، تناظر ارتقاء معرفتي با ارتقاء وجودي، كثرت‌گرايي روش‌شناختي و همبستگي تهذيب نفس و فلسفه را بدنبال دارد. ملاصدرا با تكيه بر سلوك انگاري فلسفه، ميكوشد حكمت متعاليه را بر اساس الگوي سفرهاي چهارگانه سامان دهد.