واکاوی نقش مولفه های مدیریت دانش بر فراموشی سازمانی
الموضوعات : مدیریت دانش
1 -
الکلمات المفتاحية: مدیریت دانش فراموشی فعال سازمانی تغییر در باورها, تغییرات عملیاتی تغییر در رویه های فیزیکی,
ملخص المقالة :
سازمان‌هاي امروزي مديريت دانش را عاملي ضروري براي ثبات و موفقيت بلند مدت خود تلقي مي‌كنند. سازمان بايد داراي آنچنان قابليتي باشد كه بتواند دانش موجود خود را تحت كنترل در آورد، يعني ضمن جلوگيري از نابودي دانش مفيد خود، در موارد مقتضي توانايي حذف و ناديده گرفتن بخشي از ذخاير دانشي خود را داشته باشد. فراموشی فعال دانش به‌عنوان یک فعالیت ارادی و سیستماتیک و با توجه به ارزش دانش‌های سازمان به مدیریت دانش‌های کهنه و قدیمی می‌پردازد. اگرچه مقالات متعددی در خصوص مدیریت دانش و فراموشی دانش به تفکیک نگاشته شده است ولی کمتر مقاله ای به مطالعه همزمان این دو مهم و تأثیر آنها بر یکدیگر پرداخته است. این تحقیق به بررسی ارتباط بین مدیریت دانش و فراموشی سازمان پرداخته و تأثیر مولفه های مختلف مدیریت دانش شامل افراد، فرایند و تکنولوژی را بر مولفه های فراموشی سازمانی شامل تغییر در باورها، تغییرات عملیاتی و تغییر در رویه های فیزیکی مورد مطالعه قرار می دهد. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که بر اساس رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار Smart.PLS الگوسازی گردیده است. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که که در بین مولفه های مدیریت دانش، افراد دارای بیشترین تاثیر و فناوری دارای کمترین تاثیر در مدل ارایه شده می باشند. از طرفی تغییر در باورها و از بین آنها، مولفه های ارزش ها دارای کمترین میزان تأثیرپذیری بوده اند که علت آن نیز خصوصیات افراد و عدم تأثیر پذیری یا کم تأثیرپذیری باورها ی آنان از شرایط محیطی می باشد. همچنین تغییر در رویه های فیزیکی و پس از آن تغییرات عملیاتی دارای بیشترین میزان ضریب تاثیر در عامل فراموشی سازمانی هستند، که قطعا این تغییرات به مراتب دست یافتنی تر از تغییر در باورها نزد افراد می باشند.