ضرورت تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در نظام قضایی ایران
الموضوعات : child rightsعسکر جلالیان 1 , مصطفی زارعی 2 , عباس برزگرزاده 3
1 - دانشیار حقوق بین‌الملل عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خورموج، بوشهر، ایران
3 - استادیار حقوق بین‌الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
الکلمات المفتاحية: اطفال و نوجوانان, پلیس, نظام قضایی ایران, پیشگیری از جرم,
ملخص المقالة :
پلیس ویژه کودکان و نوجوانان به عنوان یکی از نهادهای اختصاصی نظام دادرسی اطفال، نخست در لایحه رسیدگی به جرائم اطفال و نوجوانان (1383) مطمح نظر قرار گرفت و پس از آن قانون‌گذار در قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و در ماده 31 به آن توجه نمود و سازمان پلیس را مکلف به تشکیل پلیس مخصوص اطفال و نوجوانان نمود. در این پژوهش تلاش شده به منظور دستیابی به زوایاي پنهان نقش پلیس در دادرسی کودکان گام برداشته شود و با تبیین جایگاه پیشگیرانه پلیس ویژه اطفال به دنبال پاسخ به این سؤال باشد که نقش پلیس ویژه اطفال در نظام قضایی ایران در راستای پیشگیری از جرم چیست؟ برآیند نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش حاکی از آن است که رفتار و رویکرد پلیس ایران با اطفال و نوجوانان، فاقد یک سیاست جنایی افتراقی است و در مواجهه با اطفال و نوجوانان از سیاست جنایی بزرگسالان استفاده می‌شود؛ بنابراین لازم است پلیس با تدوین سیاست جنایی افتراقی و مبتنی بر مداخله حمایتی و نه کیفری، تلاش نماید تا با رعایت اصول و استانداردهای ملی و بین‌المللی، فرآیند مداخله در دادرسی کودکان و نوجوانان را ارتقاء بخشد.