ارزیابی روش‌های تدریس با انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پسر مدارس دوره متوسطه شهر یاسوج
الموضوعات : Planning scienceاحمد علی صمدی 1 , روحانه مشفق نیا 2
1 - دانشگاه شهید رجایی شیراز
2 - دانشگاه شهید باهنر شیراز
الکلمات المفتاحية: دانش آموزان, روش های تدریس, انگیزه,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر باهدف ارزیابی روش‌های تدریس باانگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پسر مدارس دوره متوسطه شهر یاسوج انجام گردیده است. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر ابتدایی متوسطه مدارس شهر یاسوج در سال تحصیلی 1400-1401 بود. برای انتخاب نمونه موردنظر از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی استفاده‌شده است. نمونه شامل 100 نفر دانش آموزان می‌باشد. ابزارهای مورداستفاده مقیاس انگیزش هرمنس و روش نوین تدریس که به‌وسیله محقق طراحی و اعتبار یابی گردید می‌باشد. به‌منظور تحلیل داده‌ها در این پژوهش از روش تحلیل رگرسیون چند متغیری و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که با توجه به ضرایب به‌دست‌آمده با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت بین روش تدریس اکتشافی همبستگی مثبت معنادار و بین روش تدریس سنتی (نمایشی) با انگیزش دانش آموزان همبستگی منفی معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که روش تدریس اکتشافی و نمایشی 26/8 درصد از تغییرات انگیزش را پیش‌بینی می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، 12/26 درصد از پراکندگی مشاهده‌شده در متغیر انگیزش دانش آموزان توسط این متغیرها توجیه می‌شود. علاوه بر این، نسبت F محاسبه‌شده در سطح اطمینان حداقل 98 درصد معنادار است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که بین روش‌های تدریس باانگیزه پیشرفت دانش‌آموزان همبستگی معنادار وجود دارد.