تأثیر پیشرفت فناوری و کیفیت نهادی بر پایداری محیط¬زیستی و اجتماعی شهر تهران در عصر دیجیتال
الموضوعات : پایداری محیطی
نوید آهنگری
1
,
منصور سلیمانی
2
,
غفور شیخی
3
1 - دکتری جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مدرس گروه مدیریت شهری دانشگاه آزاد صفادشت
3 - دانشیار وزارت آموزش و پرورش
الکلمات المفتاحية: پیشرفت فناوری, کیفیت نهادی, پایداری محیط زیستی, پایداری اجتماعی, شهر تهران.,
ملخص المقالة :
افزایش چالش‌های محیط زیستی و اجتماعی، سیاست‌گذاران شهری در سراسر جهان را ایجاب کرده که به دنبال راه‌حلی بهینه برای سوق‌دادن شهرها به بعد جدیدی برای برآوردن نیازهای آینده باشند. در این گذار، پیشرفت تکنولوژیکی و کیفیت نهادی به‌عنوان راه‌حل‌های قابل‌اجرا برای تضمین توسعه پایدار شهری، پدیدار است. پژوهش حاضر با هدف تأثیر پیشرفت فناوری و کیفیت نهادی بر پایداری محیط زیستی و اجتماعی شهر تهران در عصر دیجیتال تدوین شده است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ نوع، پژوهش توصيفي - تحلیلی میباشد. روش جمعآوری دادهها به دو شیوه کتابخانهای و پیمایشی بود. ابزار گردآوري دادهها، پرسش‌نامه استاندارد پیشرفت فناوری، کیفیت نهادی، پایداری محیطزیستی و پایداری اجتماعی در نظر گرفته شد. جامعه آماری کلیه خبرگان در حوزه معماری، برنامهریزی شهری، اکولوژی، اقتصاد و جامعه‌شناسی بود که حجم نمونه 96 عدد انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون فریدمن و روش مدلسازی معادلات ساختاری (PLS) استفاده شده است. نتایج توصیفی نشان داد که میانگین متغیرهای پیشرفت فناوری (88/2) در سطح نیمه‌پایدار، کیفیت نهادی (96/3)، پایداری محیطزیستی (55/3) و پایداری اجتماعی (63/3) در سطح پایدار تعیین شده است. نتایج استنباطی بیانگر این است که تأثیر پیشرفت فناوری بر پایداری محیط زیستی و پایداری اجتماعی مستقیم و معنای دار بود. همچنین، تأثیر کیفیت نهادی بر پایداری محیط زیستی و پایداری اجتماعی مستقیم و معنی‌دار به‌دست آمد. بنابراین، اولویت قرار دادن حوزه فناوری و کیفیت نهادی شهری می‌تواند به بهبود برنامهریزی و فرایند تصمیم‌گیری منجر شده و در نهایت به تسهیل پایداری محیط زیستی و اجتماعی در شهر تهران کمک کند.