نقش تمیزی تمایزیافتگی خود و بی‌اعتبارسازی هیجانی ادراک شده در اختلال علائم جسمی نوجوانان
الموضوعات : روانشناسیاسماعیل سلیمانی 1 , آرزو قاسم خانلو 2
1 - گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2 - گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ایران؛ کارشناس سلامت روان، معاونت بهداشت، دانشکده علوم پزشکی خوی
الکلمات المفتاحية: جسمانی سازی, بی‌اعتبار سازی هیجانی درک شده, تمایزیافتگی خود, نوجوانان,
ملخص المقالة :
شکایت‌های جسمی در بین نوجوانان شایع است و عوامل هیجانی نقش مهمی در بروز و تشدید آن دارند. پس هدف پژوهش تعیین نقش تمییزی تمایزیافتگی خود، بی‌اعتبارسازی هیجانی ادراک‌شده در نشانه‌های اختلال علائم جسمی است. پژوهش حاضر از نوع طرح‌های همبستگی هست. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر خوی تشکیل می‌دهند که 265 نفر به شکل خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده‌اند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه تجربه علائم جسمی (SSEQ)؛ مقیاس بی‌اعتبارسازی هیجانی ادراک‌شده (PIES) و نسخه کوتاه سیاهه تمایزیافتگی خود (DSI-Sf) جمع‌آوری‌شده و بعد از واردکردن در SPSS-22 با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین نشانه‌های اختلال علائم جسمی با بی‌اعتبارسازی هیجانی درک شده (46/0)، واکنش‌پذیری هیجانی (51/0)، هم‌آمیختگی با دیگران (42/0)، برش هیجانی (32/0) و جایگاه من (28/0) ارتباط معناداری در سطح 05/0 وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که بی‌اعتبارسازی هیجانی ادراک‌شده، واکنش‌پذیری هیجانی و هم‌آمیختگی با دیگران 52 درصد از تغییرات اختلال علائم جسمانی را پیش‌بینی می‌کنند که در سطح 05/0 معنادار است. نتایج نشان‌دهنده نقش نبود درک هیجانی و نبود تمایزیافتگی در نشانه‌های اختلال علائم جسمانی بود، پیشنهاد می‌شود برای نوجوانان آموزش‌های لازم در زمینه ابراز هیجانی و تمایزیافتگی خود داده شود تا تجارب هیجانی خود سرکوب و به شکل جسمانی ابراز ننمایند.