مقایسه‌ی اثربخشی درمانهای شناختی-رفتاری و مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانههای افسردگی، افکار غیرمنطقی، بازداری هیجانی و ارزشمندی در زندگی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی
الموضوعات :
سمیه تریکان
1
,
محمد علی گودرزی
2
,
محمدرضا تقوی
3
,
مهدی ایمانی
4
1 - گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2 - گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3 - گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
4 - گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية: درمان شناختی- رفتاری, درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش , ارزشمندی, بازداری هیجانی, افکار غیرمنطقی,
ملخص المقالة :
پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که اثر بخشی رویکردهای درمانی را نمی‌توان تنها برحسب نشانههای اختلال‌های روانی مورد سنجش قرار داد و با توجه به تحولاتی که در رویکردهای فراتشخیصی رخ داده است، بهتر است کارآمدی رویکردهای درمانی بر ابعاد مختلف روان‌شناختی نیز مورد توجه قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمانهای شناختی- رفتاری و مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانههای افسردگی، افکار غیرمنطقی، بازداری هیجانی و ارزشمندی زندگی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه افرادی بود که به کلینیک‌های روان شناسی منطقه 5 تهران مراجعه کردند. نمونه‌گیری به روش هدف‌مند و پس از مصاحبه پژوهشگر با شرکت‌کنندگان و احراز ملاک‌‌های تشخیصی افسردگی اساسی براساس DSM-5 به‌عمل آمد. درمجموع، 60 نفر بیمار مبتلا به افسردگی اساسی انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه 20 نفره جای‌گذاری شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه باورهاي غیرمنطقی جونز (IBQ-40)، سیاهه افسردگی بک (ویرایش دوم)، پرسشنامه ارزش‌مندي زندگی و پرسشنامه بازداری هیجانی (ECQ) بود. یافته‌ها نشان داد که در بهبود نشانههای افسردگی و افکار غیرمنطقی، درمان شناختی- رفتاری مؤثرتر بود؛ ولی در بهبود بازداری هیجانی و ارزشمندی زندگی، درمان پذیرش/ تعهد اثربخش‌‌تر بود. می‌توان نتیجه گرفت که دو رویکرد درمانی شناختی- رفتاری و پذیرش و تعهد ابعاد متفاوتی از سلامت روانی را مورد هدف قرار می‌دهند و درمان پذیرش و تعهد حداقل در کوتاه مدت اثرات کمتری بر نشانه‌‌شناسی افسردگی و افکار غیرمنطقی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی دارد.