نسبت سنجی کرامت انسانی و کار اجباری زندانی با محوریت حقوق موضوعه
الموضوعات : Islamic theologyعلیرضا عباسی 1 , بیت الله دیوسالار 2 , پرویز زکاییان 3
1 - دانشجوی دکترای گروه فقه مبانی حقوق اسلامی واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلا می، چالوس، ایران
2 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
3 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی واحد چالوس؛ دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
الکلمات المفتاحية: نسبت سنجی, کرامت انسانی, کار اجباری, حقوق موضوعه, زندانی, حقوق موضوعه. ,
ملخص المقالة :
زندانیان از جمله گروه‌های در معرض خطر نقض حقوق بشری در سطح جامعه بین‌المللی هستند که به لحاظ شرایطی که در آن به سر می‌برند، امکان نادیده گرفتن آنها و تعرض به حقوق و آزادی‌های اساسی‌شان بیش از دیگر گروه‌های انسانی بوده و غالبا شرایط منصفانه‌ای برای احقاق حقوق آنها وجود ندارد و به طور خاص تحت انواع و اقسام رفتار‌های غیر انسانی، تحقیر‌آمیز، ظالمانه و حتی گاهی شکنجه قرار می‌گیرند. از این‌رو، ضرورت حمایت بیشتر و مؤثر‌تر از آنها، تدوین و تصویب مقررات ویژه‌ای را ایجاب می‌نمود. ماده 1 اصول اساسی رفتار با زندانیان ماده، مهم‌ترین اصل اساسی در رفتار با تمامی انسان‌ها، به ویژه زندانیان را مطرح نموده است: «باید با تمامی زندانیان با احترام به «کرامت ذاتی» و ارزش آنها به عنوان افراد انسانی، رفتار گردد» . هم‌چنین لازم است در تعامل با زندانیان، به کرامت و حیثیت آنان توجه شود گرچه حفظ کرامت انسانی در بهره گیری و اشتغال زندانیان نباید مجازاتی که قانونگذار برای هر زندانی تعیین کرده را تحت الشعاع خود درآورد.