نسبت سنجی کرامت انسانی و کار اجباری زندانی با محوریت حقوق موضوعه
محورهای موضوعی : Islamic theologyعلیرضا عباسی 1 , بیت الله دیوسالار 2 , پرویز زکاییان 3
1 - دانشجوی دکترای گروه فقه مبانی حقوق اسلامی واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلا می، چالوس، ایران
2 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
3 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی واحد چالوس؛ دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
کلید واژه: نسبت سنجی, کرامت انسانی, کار اجباری, حقوق موضوعه, زندانی, حقوق موضوعه. ,
چکیده مقاله :
زندانیان از جمله گروههای در معرض خطر نقض حقوق بشری در سطح جامعه بینالمللی هستند که به لحاظ شرایطی که در آن به سر میبرند، امکان نادیده گرفتن آنها و تعرض به حقوق و آزادیهای اساسیشان بیش از دیگر گروههای انسانی بوده و غالبا شرایط منصفانهای برای احقاق حقوق آنها وجود ندارد و به طور خاص تحت انواع و اقسام رفتارهای غیر انسانی، تحقیرآمیز، ظالمانه و حتی گاهی شکنجه قرار میگیرند. از اینرو، ضرورت حمایت بیشتر و مؤثرتر از آنها، تدوین و تصویب مقررات ویژهای را ایجاب مینمود. ماده 1 اصول اساسی رفتار با زندانیان ماده، مهمترین اصل اساسی در رفتار با تمامی انسانها، به ویژه زندانیان را مطرح نموده است: «باید با تمامی زندانیان با احترام به «کرامت ذاتی» و ارزش آنها به عنوان افراد انسانی، رفتار گردد» . همچنین لازم است در تعامل با زندانیان، به کرامت و حیثیت آنان توجه شود گرچه حفظ کرامت انسانی در بهره گیری و اشتغال زندانیان نباید مجازاتی که قانونگذار برای هر زندانی تعیین کرده را تحت الشعاع خود درآورد.
Prisoners are among the groups at risk of human rights violations at the level of the international community, in terms of the conditions in which they live, the possibility of ignoring them and violating their basic rights and freedoms is more than other human groups, and often there are fair conditions for the realization of rights. They do not exist and in particular are subjected to all kinds of inhumane, humiliating, cruel and sometimes even torture. Therefore, the need for more and more effective support for them required the formulation and approval of special regulations. Article 1 of the Basic Principles of Treating Prisoners The article states the most important basic principle in the treatment of all human beings, especially prisoners: "All prisoners must be treated with respect for their "inherent dignity" and their value as human beings." It is also necessary to pay attention to their dignity and dignity in interacting with prisoners, although maintaining human dignity in the use and employment of prisoners should not overshadow the punishment that the legislator has determined for each prisoner..