نقش میانجی همدلی در رابطه با استرس ادراک شده والدین و کیفیت خواب کودکان: یک مطالعه توصیفی
الموضوعات : روانشناسیفریبا تابع بردبار 1 , بتول شبیبی 2
1 - گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌‌نور، تهران، ایران.
2 - گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: استرس ادراك شده, همدلي شناختي, همدلي عاطفي, كيفيت خواب, کودکان,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير استرس ادراك شده والدين در ايام قرنطينه ناشي از شيوع بيماري كوويد-19 بر كيفيت خواب كودكان با نقش واسطه اي همدلي بود. این پژوهش با توجه به هدف كاربردي و از نظر روش يك مطالعه توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي والدین دانش آموزان 4 تا 6 ساله مراکز پیش‌دبستانی شهر شیراز در سال 1401 بود. حجم نمونه بر اساس مدل keline و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 343 انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي استرس فرزندپروري بري و جونز ، اختلال خواب كودكان بروني و همكاران و بهره همدلي بارون-كوهن بود. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار آماری Lisrel و آزمون تحليل مسير انجام گرفت. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. یافته ها نشان داد استرس ادراک شده والدین با مولفه هاي شناختي و عاطفي همدلي ناشی رابطه مستقیم منفی و معنی دار دارد (01/0 P <). بين مولفه هاي همدلي و كيفيت خواب رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد. همدلی در رابطه بین استرس ادراک شده والدین و کیفیت خواب نقش میانجی دارد(01/0 P <). بر طبق یافته های این پژوهش کیفیت خواب کودکان به طور قابل توجهی تحت تاثیر استرس ادراک شده والدینی است. وجود ارتباط مثبت و نزدیک والدین از طریق همدلی با کودکان می‌تواند اثرات منفی استرس را کاهش دهد که نشان دهنده نقش خاص همدلی در مداخلات هدفمند برای خانواده ها درمواقع بحرانی است.