ضرورت تقسیم قدرت در شورای امنیت؛ ارائه الگویی کثرت‌گرایانه
محورهای موضوعی : اقدامات و سیاست‌های سازمان‌ها
عنایت‌الله یزدانی
1
(دانشگاه اصفهان)
روح الله زمانیان
2
(دانشگاه اصفهان)
کلید واژه: شورای امنیت حق وتو الگوی کثرت‌گرایی صلح و امنیت بین‌المللی منشور سازمان‌ملل,
چکیده مقاله :
در سال‌های اولیه بعد از جنگ جهانی دوم، تقسیم قدرت در شورای امنیت سازمان‌ملل به‌عنوان مسئول اولیه حفظ صلح و امنیت بین‌الملل، با توجه به قدرت سیاسی، اقتصادی، نظامی و جمعیتی میان پنج کشور عضو دائم و مساعی آنها در جهت شکل‌دادن به این نظم تا حد زیادی عادلانه بود. با گذشت زمان و با توجه به تغییرات بنیادی که در شکل و ساختار نظام بین‌الملل صورت گرفت و با عنایت به افزایش قدرت بعضی کشورها و افول قدرت کشورهای دیگر از جمله اعضای دائم شورای امنیت، به‌نظر می‌رسد نظم فعلی حاکم بر ساختار این شورا ناعادلانه و غیردموکراتیک است که این امر، لزوم اصلاح ساختار شورای امنیت از طریق مشارکت‌دادن قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای تأثیرگذار بر ساختار نظام بین‌الملل را ضروری ساخته است. مقاله حاضر با هدف ارائه الگویی کثرت‌گرایانه در جهت اصلاح ساختار شورای امنیت با توجه و تأکید بر رشد قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی نگاشته شده است
During the early years fllowing the Second World War, power sharing in the Security Council, the main responsible for maintaining international peace and security was to some extent equitable, given the Political, economic, military and demographic power of its five permanent members and their efforts to from the UN system. With the passage of time and given fundamental changes in the form and straucture of international system, and trasfor mation in the relative power of countries including the permanent members of Security Council, it seems that the present order governing the structure of the Council is unfair and undemocratic which necessitates a reform in the structure of the Security Council by incorporating influential global and regional powers. This article aims to present a pluralistic model to reform the structure of the Security Council, given the emergence of new global and regional powers