الگوی راهبردی ارتقای رضایت شغلی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه¬های ایران
محورهای موضوعی : Special
اباذر اشتری مهرجردی
1
,
طاها عشایری
2
,
طاهره جهان پرور
3
1 - استادیار موسسه مطالعات اجتماعی و فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری؛ تهران، ایران
2 - استادیار دانشكده علوم اجتماعي و عضو هئیت علمی گروه تاریخ و علوم اجتماعی علوم اجتماعي دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
3 - دانشجوی دکترای جامعه شناسی فرهنگی، گروه علوم اجتماعي دانشكده علوم اجتماعي ارتباطات و رسانه، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران، ایران
کلید واژه: رضایت شغلی, هیئت‌علمی, هرم مزلو, محرومیت نسبی, منزلت شغلی,
چکیده مقاله :
شغل هیئت‌علمی، یکی از مهم‌ترین عوامل در توسعه صنعتی و اجتماعی کشور هست، به‌طوری‌که کیفیت نیروی انسانی و سرمایه انسانی بستگی به کیفیت اساتید هیئت‌علمی مؤسسات آموزشی و دانشگاهی دارد، راهبرد مهم بهبود توسعه جامعه، حفظ و نگهداشت اساتید از طریق ارتقای رضایت شغلی آن‌هاست. هدف اصلی پژوهش مدل راهبردی ارتقای رضایت شغلی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه به روش فراترکیب کیفی است. روش پژوهش از نوع استقرایی فراترکیب کیفی در بازه زمانی 1370 الی 1403 است که به روش نمونه‌گیری غیر احتمالی (تعمدی) از 87 اسناد علمی (استخراج‌شده از پایگاه علمی نورمگز، مگ ایران و ایران داک)، بعد از غربالگری و گزینش، 40 سند علمی به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و وارد فاز تجزیه‌وتحلیل با نرم‌افزار Excell و Maxqda 2022 شدند. نتایج نشان می‌دهد که اجتماعی (سرمایه اجتماعی، منزلت اجتماعی، سبک رهبری، فرهنگ‌سازمانی) فرهنگی (تناسب آموزشی امکانات علمی و آموزشی؛ عدالت آموزشی؛ هنجارهای اخلاقی-دانشگاهی؛ توانمندسازی آموزشی؛ سبک زندگی) روانی (فردی؛ شغلی؛ شخصیتی) اقتصادی (رضایت مالی؛ حمایت رفاهی؛ ثبات کلان اقتصادی) سیاسی (حکمرانی سیاسی مدیریت دانشگاهی) زمینه‌ای (زمینه‌ای طول خدمت) مهم‌ترین راهبردهای ارتقای رضایت شغلی اساتید احصاء و شناسایی‌شده‌اند
Background and Objective: The job of faculty members is one of the most important factors in the industrial and social development of the country, so that the quality of the human resource and human capital depends on the quality of the faculty members of educational and university institutions. An important strategy for improving the development of society is to retain and maintain professors by improving their job satisfaction. The main objective of the research is to develop a strategic model for improving the job satisfaction of university faculty members using a qualitative meta-synthesis method.
Research Method: The research method is an inductive meta-synthesis qualitative method in the period from 1370 to 1403, which was conducted using a non-probability (intentional) sampling method from 87 scientific documents (extracted from the scientific databases of Normags, Mag Iran and Iran Doc). After screening and selection, 40 scientific documents were selected as the sample size and entered the analysis phase with Excell and Maxqda 2022 software.
Findings: The results show that social (social capital, social status, leadership style, organizational culture), cultural (educational suitability of scientific and educational facilities; educational justice; ethical-university norms; educational empowerment; lifestyle), psychological (individual; occupational; personality), economic (financial satisfaction; welfare support; macroeconomic stability), political (political governance of university management), contextual (contextual length of service) are the most important strategies for improving the job satisfaction of professors