«ارزیابی شاخص های توانمندسازی در سکونتگاه های غیررسمی با رویکرد دارایی مبنا در کلانشهر تهران (نمونه موردی: محله میان آباد اسلام شهر)
محورهای موضوعی :مصطفی بهزادفر 1 , سید کمیل صالحی 2 , عبدالحمید نقره‌کار 3
1 - دانشگاه علم و صنعت ایران
2 - عضو هیئت علمی
3 - دانشگاه علم و صنعت ایران
کلید واژه: سکونتگاه غیررسمی توانمندسازی رویکرد دارایی مبنا همبستگی رضایتمندی محله میان آباد,
چکیده مقاله :
امروز وضعیت شهرنشینی و اسکان غیررسمی در جهان و نظریه ها و تجارب آن حاوی نکات روشن و مفیدی است. در حالی که آمارها حاکی از روند رو به رشد جمعیت شهری، به ویژه در کشورهای در حال توسعه است، فقر به مثابه یکی از جنبه های تمرکز جمعیت در شهرهای این کشورها از اهمیت روزافزونی برخوردار می باشد. هدف اصلي پژوهش حاضر در وهله اول، شناسایی شاخص های توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی با تأکید بر رویکرد دارایی مبنا به عنوان رویکردی نوین در تقابل با رویکرد نیاز مبنا و در وهله دوم، سنجش شاخص های استخراجی به منظور درک میزان تأثیرگذاری هر یک در رضایتمندی ساکنان این سکونتگاه ها از شرایط زندگی و نقش هر کدام از شاخص ها در ارتقای شرایط زندگی این افراد می باشد. محدوده مورد مطالع پژوهش محله میان آباد اسلام شهر می باشد که در سال 1395 نزدیک به 24 هزار نفر جمعیت داشته و در پایان سال 1386 و ابتدای سال 1387، حدود 45 هزار نفر در میان آباد زندگی می کردند. روش به کار گرفته شده در پژوهش به صورت تركيبي مبتني بر اسنادي، پيمايشي و تحليلي است، نتايج پژوهش نشان دهنده این است که، همبستگی در زیرشاخص ساختمان مسکونی مربوط به شاخص سرمایه کالبدی بالاتر از بقیه موارد بوده و بعد از آن زیرشاخص درآمد ماهیانه مربوط به شاخص نیاز مالی بالاترین میزان همبستگی را به میزان رضایت ساکنان سکونتگاه غیررسمی را به خود اختصاص می دهد. بعد از این دو زیرشاخص می توان گفت بالاترین امتیازها مربوط به زیرشاخص های شاخص سرمایه اجتماعی از قبیل: پاسخگویی، اعتمادنهادی، مشارکت، ظرفیت سازی نهادی می باشد.
Today, the situation of urbanization and informal settlement in the world and its theories and experiences contain clear and useful points. While statistics indicate a growing urban population, especially in developing countries, poverty is seen as one of the most important aspects of population concentration in the cities of these countries. The main objective of the present study is to identify, in the first place, the indicators of empowerment of informal settlements with an emphasis on the concept of an asset-based approach as a new approach in contrast to the need-based approach and, secondly, to measure extractive indicators in order to understand the impact of each One of the satisfaction of inhabitants of these settlements is the living conditions and the role of each indicator in improving their living conditions. The study area of the study is the Interobhab district of Islamshahr, which in the year 1395 was about 24 thousand people. At the end of 2007 and beginning of 2008, about 45 thousand people lived in Mid Abad. The method used in the research is based on documentary, surveying and analytical combination. The results of the research indicate that the correlation in the residential building subsystem related to the capital capital index is higher than the rest, and then sub-index of monthly income The financial need index corresponds to the highest level of solidarity with the residents' satisfaction with informal settlements. After these two sub-indicators, we can say that the highest scores refer to sub-indicators of social capital index such as: accountability, trust, participation, institutional capacity.